قسمت صد و بیست و هفتم - پرسیدنِ پیغمبر صَلّی الله عَلیه وَ سلَّم مر زید را که امروز چونی و چون برخاستی و جواب گفتن او که اصبَحتُ مؤمناً یا رسول الله
بسم الله الرحمن الرحیم زید ، صحابی و یار نخستین پیامبر به عنوان نمونه ای از ولی خدا که آینه حقیقت است توسط مولانا در گفتگویی با نبی معرفی می شود ، اسراری را زید در برابر یار الهی خویش بیان می کند و مولانا این اسرار را در قالب حکایتی- که معنای آن مهمتر از این است که آن شخص زید بود یا حارثه- نقل می کند.
--------
41:31
قسمت صدو بیست و ششم-قصه مری کردنِ رومیان و چینیان در علم نقاشی و صورتگری
رومیان و چینیان بر سر مهارت نقاشی با هم جدل می کنند در حالی که چینیان از هر رنگی خواستند تا به کمال نقاشی برسند ، رومیان اما بی رنگ نقاشی کردند ...https://t.me/radioaliflammim
--------
31:26
قسمت صد و بیست و پنجم -در بیانِ آنکِ حالِ خود و مستیِ خود پنهان باید داشت از جاهلان
بسم الله الرحمن الرحیم/ در این گفتار، مولانا بار دیگر به گمان می تازد و ریشه علوم وابسته به تجربه و حس و وهم و فکر مردم است را گمانی و بازی می داند و در برابر علم بی واسطه حقیقی قرارش می دهد
--------
39:20
قسمت صد و بیست و چهارم- اوّل کسی کی در مقابله نصّ قیاس آورد ابلیس بود
بسم الله الرحمن الرحیم
مولانا در این گفتار درباره وجه شباهت حکایت های پیشین در قیاس ناروا صحبت می کند و بانی این قیاس را ابلیس می داند که خود را بهتر از آدم خواند به دلیل قیاسی که کرد...
--------
28:29
قسمت صدو بیست و سوم- بعیادت رفتنِ کَر برِ همسایه رنجورِ خویش
بسم الله الرحمن الرحیم
مولانا برای نشان دادن معتبر نبودن قیاس و امر گمانی، حکایت به عیادت رفتن کری نزد همسایه بیمارش را بیان می کند
بسم الله الرحمن الرحیم / این پادکست سعی دارد که پرتو تازه ای بر مثنوی معنوی مولانا جلال الدین محمد بلخی (رومی) بیندازد و در برخی موارد که شرح های موجود درمانده اند با توسل به تفکر فلسفی-عرفانی تا اندازه ی ممکن گره ها را بگشاید
...
تنها توضیحی که شایسته مثنوی معنوی است دیباچه خود مثنوی است از زبان مولانا بشنویم
...
AlifLamMim.ir